قال رسول‏الله‏صلى الله عليه وآله قيدوا العلم بالكتابه: با نوشتن دانش را به بند كشيد و نگاه داريد.
بشر نوشتن را با اختراع خط آغاز كرده است، پيش از آن قرنها بر وى و جهان اطرف او سپرى شده و رويدادهاى گوناگون از جنگ و صلح، پيروزى و شكست و تحولات ديگر بر وى گذشته است و او به علت عدم آشنايى با خط نتوانسته به آنها جاودانگى بخشد و آيندگان را از آن بهره‏مند سازد. از اين روى، زمان پيش از اختراع خط را «دوران ماقبل تاريخ‏» مى‏نامند چرا كه از منظرى، تاريخ با پيدايش خط متولد شده است و آن دو همزاد يكديگرند، در واقع تاريخ شناسنامه هر ملت است و از ملت‏بى‏تاريخ به بچه سرراهى بشر تعبير مى‏گردد. (×)
قلم، كتاب و كتابت نمودهاى والاى فرهنگ، تمدن و فرهيختگى جامعه‏ها، نسلها و امتهاست. چندى و چونى فرهنگها، ارزشها و باورهاى مردم را مى‏توان از آثار مكتوب آنان دريافت و ارزش آنان را به ميزان دانش آنان دانست. ناگفته نماند داشتن ذخاير علمى و ميراث غنى فرهنگى گرچه شرط لازم براى ترقى و تعالى هر ملتى تواند بود ولى شرط كافى نيست. ملت و جامعه‏اى مى‏تواند در حوزه علم، فن‏آورى، و پژوهش حرفى براى گفتن داشته باشد كه از ذخاير علمى و ميراث فرهنگى خود استفاده بهينه نمايد و تحقق اين امر در گرو رده‏بندى، بازيابى، كتابشناسى و پردازش اطلاعات و آثار گذشته و حال خواهد بود. كتابشناسى و فهرست‏نگارى آثار گرانسنگ پيشينيان و اطلاع‏رسانى به عالمان و محققان، گامى است‏بس بلند كه حوصله‏اى زياد، عشقى بيكران و توش و توانى فراوان مى‏طلبد.
كتابشناسى به عنوان كارى علمى عبارت است از ارائه راه و رسم تحصيل اطلاعات درباره كتابها، تحقيق در آنها و عرضه كردن آن به صورت مرتب و منظم، و به عنوان يكى از علوم، به مجموعه‏اى سازمان يافته از آگاهى اطلاق مى‏شود كه موضوع بحث آن همه جنبه‏هاى كتاب است. دو ركن مهم كتابشناسى اطلاعات و نظم است، هر كتابشناسى بايد داراى اطلاعاتى كامل و درست و علاوه بر آن از نظمى منطقى برخوردار باشد.
اولين گام در پژوهش و سامان‏بخشى هر موضوع، آشنايى فراگير، دقيق و ژرف در منابع و متون موجود در آن موضوع خواهد بود، تنك‏مايگى و نااستوارى برخى از پژوهشها گاهى معلول عدم شناخت پژوهنده از سرچشمه‏هاى بحث و منابع قابل مراجعه و عدم بررسى آراء و نظريات ديگران است. حضرت على‏عليه‏السلام مى‏فرمايند: «من استقبل وجوه الآراء عرف مواقع الخطاء» عدم اطلاع محققان از كار يكديگر موجب تكرار كارها، هدر رفتن عمر، تلف شدن بودجه و اموال عمومى مى‏گردد. بدون كتابشناسى هيچ پژوهشى به سامان نمى‏رسد. ساموئل جانسون محقق و فرهنگ‏نويس انگليسى مى‏گويد: «دانش بر دو قسم است: يا موضوعى را مى‏دانيم و يا مى‏دانيم در كجا مى‏توانيم اطلاعاتى درباره آن بيابيم.» در زبان لاتين جمله‏اى مشهور وجود دارد كه مى‏گويد: «كسى كه مى‏داند علمى در كجا يافت مى‏شود به آن كسى كه عالم است نزديك مى‏شود.»
كتابشناسى را به سدى مى‏توان مانند كرد كه در مقابل سيلاب كتاب بايد ساخته شود تا استفاده صحيح از كتابها ممكن گردد. ما در عصر ارتباطات و انفجار اطلاعات به سر مى‏بريم، تنها با كتابشناسى، طبقه‏بندى و پردازش اطلاعات مى‏توان اين انفجار را مهار كرد. هنگامى اطلاعات قابل برداشت مى‏شود كه پردازش شده باشد و به هنگام رجوع به مخازن بزرگ اطلاعاتى بدانيم به سراغ كدام طبقه برويم. جامعه ما در اين مرحله از توسعه فرهنگى - اجتماعى خويش به بازيابى، تدوين و گردآورى همه گونه اطلاعات پراكنده در همه زمينه‏هاى علمى و اجتماعى نياز دارد. بايد همه ذخاير و داده‏هاى اطلاعاتى كه طى ساليان در گوشه و كنار منتشر شده است گردآورى شود تا با سامان يافتن آنها جايگاه ما در هر زمينه علمى و اجتماعى مشخص گردد.
پژوهش جامع در هر زمينه‏اى بخصوص علوم و معارف اسلامى و بالاخص قرآن و علوم قرآنى نيازمند اطلاعات و گردآورى كليه مآخذ، مدارك و منابع مربوط به آن است; خاصه قرآن كه اساس قانون و قانون اساسى اسلام و آيين‏نامه فرهنگ، فرهيختگى و دانشورى است. خوشبختانه گستره تحقيقات درباره قرآن و معارف قرآنى بسيار وسيع است. آقاى مصطفى صادق الرافعى متفكر مصرى در كتاب اعجازالقرآن و البلاغة النبويه مى‏گويد: «از آن زمان كه تاريخ به وجود آمده در همه عالم كتابى شناخته نشده است كه به اندازه قرآن يا نزديك به آن شرح و تفسير نگاشته شده يا درباره آن كتاب تصنيف شده باشد.»
آقاى محمدحسن بكائى نيز در مقدمه جلد اول كتابنامه بزرگ قرآن كريم، صفحه 38 اظهار مى‏دارد كه تاكنون در جهت پژوهشهاى خود بالاتر از چهل هزار عنوان كتاب با تعداد مجلدهاى مختلف شناسايى كرده‏اند. نيز آقاى بهاءالدين خرمشاهى قرآن‏پژوه معاصر در كتاب قرآن شناخت صفحه 285 مى‏گويد: «فهرست آثارى كه پيرامون قرآن يا قرآن‏پژوهى از قرون اوليه تا امروز پديد آمده اعم از مقاله، رساله، كتاب و اعم از خطى و چاپى يا به صورت نرم‏افزار كامپيوترى بر طبق معقول‏ترين برآورد بدون اغراق كمابيش بالغ بر بيست هزار عنوان است.» تنها 572 پايان‏نامه تحصيلى فقط در دانشكده‏ها و مراكز علمى ايران در دانشنامه قرآن جلد اول صفحه 412 ذكر شده است كه شايد پايان‏نامه دكتر محمد خزائلى تحت عنوان «اعلام قرآن‏» اولين آنها باشد.
در خصوص قصص و داستانهاى قرآن كه از دلچسب‏ترين مباحث علوم قرآنى مى‏باشد نيز تاكنون پژوهشهاى زيادى به انجام رسيده است چه در زمينه نقل قصص قرآنى، كه هم سابقه طولانى دارد و هم كارهاى زيادى انجام شده است، و چه در زمينه قصه‏شناسى و ويژگيهاى هنرى و ساختارى داستانهاى قرآن كه عمر زيادى ندارد و طبيعى است در آن باب كار كمترى انجام گرفته باشد. تا به حال چندين كتابشناسى راجع به قصص قرآن در قالب مقاله و حتى كتاب البته ناتمام و ناقص تاليف شده است، از جمله آقاى غلامرضا عرفانيان در مقدمه قصص الانبياء قطب‏الدين راوندى از انتشارات بنياد پژوهشهاى اسلامى كه به كوشش ايشان انجام شده 174 كتاب و منبع درباره قصص انبياء معرفى كرده است.
از آقاى مهدى خراسانى در مجله آينه پژوهش سال سوم شماره 15 نيز مقاله‏اى تحت عنوان «پژوهشى در داستانهاى قرآن‏» منتشر شده كه در مجموع 55 كتاب راجع به قصص قرآن معرفى كرده است. به دنبال اين مقاله و براى تكميل آن آقاى محمدعلى هاشم‏زاده مقاله «استدراك كتابشناسى قصه‏هاى قرآن‏» را در آينه پژوهش شماره 20 آورده است، كه در بردارنده 405 مقاله و كتاب مى‏باشد. البته بيش از نيمى از آن را مقالات عربى و فارسى تشكيل مى‏دهد كه همگى از جلد دوم كتاب معجم‏الدراسات القرآنيه آقاى عبدالجبار الرفاعى اخذ شده است. نيز در كتابنامه بزرگ قرآن كريم به اشراف آقاى محمد حسن بكائى كه تاكنون فقط 8 جلد آن چاپ شده و در آن كتابها و پايان‏نامه‏هاى دانشگاهى مربوط به قصص قرآن به صورت پراكنده آمده است.
در اين مقاله، علاوه بر استفاده از منابع ياد شده از ديگر مآخذ همچون جلد اول دانشنامه قرآن صفحه 412 كه پايان‏نامه‏هاى تحصيلى را آورده است و جلد دوم صفحه 1838 و همچنين از مجموعه «الموسوعة مصادر النظام الاسلامى‏» كتاب الاعلام و التبليغ آقاى عبدالجبار الرفاعى كتابشناس سختكوش معاصر بهره گرفته شده است. ناگفته پيداست اين كتابشناسى نيز هرگز داعيه كمال و تمام بودن ندارد و در مجموع تعداد 464 كتاب و مقاله جمع‏آورى شده است.
در پايان نكاتى چند درباره اطلاعات داده شده در اين كتابشناسى و نظم حاكم بر آن يادآور مى‏شود.
اين كتابشناسى در بردارنده كتابها، مقاله‏ها، پايان‏نامه‏هاى تحصيلى و حتى كتابچه‏هاى كم‏حجم و چند نسخه خطى مى‏باشد، مع‏ذلك كتابهاى غيرمستقل كه بخش قصص قرآنى آن چندان قابل اعتنا نبوده و نيز آثار منظوم مربوط به قصص قرآن ثبت نشده است.
به خاطر سهولت كار مراجعان و نيز نامشخص بودن لقب بعضى از مؤلفان عرب‏زبان، اين مجموعه براساس حروف الفباى نام كتاب يا مقاله تدوين شده است.
كتابها و مقالاتى بيشتر مد نظر بوده كه اطلاعات كتابشناختى كاملترى داشته‏اند; از اين‏رو، كتابهاى خطى با اطلاعات ناقص كتابشناختى كمتر آمده است.
كيفيت ثبت اطلاعات در مورد كتابها به ترتيب زير است:
نام كتاب، نام مؤلف، نام مترجم (اگر مترجم داشته باشد)، وضعيت نشر (به ترتيب شامل: محل نشر، ناشر، تعداد و نوبت چاپ و سال نشر)، و تعداد صفحات كتاب. در پايان‏نامه‏ها به جاى محل نشر، محل تنظيم آمده است.
كيفيت ثبت اطلاعات در مورد مقاله‏ها چنين است: مقاله، نام نويسنده، نام مجله با مشخصات آن (به ترتيب شامل: سال نشر (س) شماره مجله (ع) تاريخ نشر مقاله، ابتدا و انتهاى صفحات)، مقالات در حد يك يا دو صفحه، كمتر احصا شده‏اند.
در مدخلهاى ناقص به جاى علايم «بى‏تا» و «بى‏نا» بلافاصله مدخل بعدى آمده است.
ناگفته نماند در اين كتابشناسى، كتابهاى تاريخ و سيره كه به داستان انبياء و قصص قرآن پرداخته، احصا نشده است. علاقه‏مندان به اين مجموعه كتابها را به ناسخ التواريخ لسان‏الملك سپهر، الكامل فى التاريخ ابن اثير، مروج‏الذهب مسعودى، تاريخ طبرى، گزيده تاريخ بلعمى، تاريخ گزيده حمدالله مستوفى، حيوة القلوب علامه مجلسى، سيره ابن هشام، الفصول فى سيرة الرسول، ابن‏كثير و... ارجاع مى‏دهيم.

1- «آخر مشهد للفتيه‏»، سيد قطب. المعرفة، س‏2، ع‏2، 1394 ق، ص 5-8.
2- آدم از نظر قرآن، محمد جواد موسوى غروى. تهران: ناشر، مولف، 1364ش،206 ص.
3- آدم عليه‏السلام، نمير عنان. بغداد: مطبعة دارالرسالة،1979 م، 88ص.
4- «آدم عليه‏السلام‏»، البهلى الخولى. المسلمون، ع‏1،1373 ق، ص 85-87.
5- «آدم عليه‏السلام‏»، محمود الشرقاوى. الوعى الاسلامى، ع‏216، 1402 ق، ص 70-79.
6- «آدم و حوا، اسدالله داستانى بنيسى. قم: بنيسى، 1365 ش،87 ص.
7- آدم و حوا، عبدالكريم بى‏آزار شيرازى. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 1355 ش، 68 ص.
8- «آدم و حوا»، سيد مهدى آيت‏اللهى. تهران: جهان آرا، سوم،1367 ش، 24 ص.
9- الآفاق الفنيه فى قصة القرآنيه، محمد ناجى مشرح. جده: دارالمجتمع، اول، 1412 ق، 121ص.
10- آفرينش آدم و سر سجود ملائكه، مريم شعبانزاده. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: تربيت معلم،1373ش.
11- «آفرينش هنرى در قرآن‏»، سيد قطب، مترجم، محمدمهدى فولادوند، تهران: بنياد قرآن، دوم، 1360ش، 208 ص. عنوان اصلى «التصوير الفنى فى القرآن‏».
12- آنها كه در گهواره سخن گفتند، سيد احمد واحدى. قم: شفق، 128 ص.
13- آيات ذوالقرنين، قرآن با دانش سازگار است، عطاءالله شهاب‏پور. تهران: انجمن تبليغات اسلامى،1323ش، 25 ص.

14- ابراهيم، سيد محمود طالقانى، تهران: حر، 40 ص.
15- ابراهيم، عفيف عبدالفتاح طباره. مترجم، حميد شريفى و كريم زمانى، تهران: حكمت، 1358ش، 52 ص.
16- ابراهيم ابوالانبياء، السحار عبدالحميد جوده. قاهره: مكتبة مصر، 1965م، 354ص.
17- ابراهيم اسوه ارزشهاى اخلاقى و انسان برتر و الگوى ارائه شده در قرآن، عبدالعلى بازرگان. تهران: ناشر مؤلف، اول، 1372 ش، 160 ص.
18- ابراهيم بت‏شكن يا قهرمان توحيد، مصطفى زمانى. دوم، 175 ص.
19- ابراهيم خليل‏الله، غلامعلى شعبانى. تهران: ناشر مولف، 1362 ش، 48 ص. اين كتاب تلخيص و برگرفته از كتاب قصص قرآن رسولى محلاتى مى‏باشد.
20- «ابراهيم خليل‏الله‏»، نصرالدين عبداللطيف. التصوف الاسلامى، س‏10، ع‏3، 1988م، ص‏54-55.
21- ابراهيم در مصاف با شرك نمرود، يوسف صديق. مقدمه و ترجمه محمد شريف حجتى، تهران: نشر فرهنگ اسلامى، دوم، 1372 ش، 52 ص.
22- ابراهيم عليه‏السلام پدر توحيد، على ثقفى. انتشارات هاد، دوم، 1375 ش، 80 ص.
23- «ابراهيم فى التصور الاسلامى‏»، احمد جنتى. التوحيد، ع‏27،1407، ص‏113-119.
24- ابراهيم قهرمان توحيد، محمد نقدى. تهران: اسوه، اول،1373 ش، 111ص.
25- ابراهيم مردى كه خانه كعبه را ساخت، ميرابوالفتح دعوتى. قم: كتابخانه سيار حائرى تهرانى، 1352 ش، 40 ص، مصور.
26- ابراهيم و لوط راست قامتان جاودانه تاريخ، محمد محمدى اشتهاردى. قم: انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين قم، 1365 ش، 222ص.
27- ابرقو در رابطه با داستان اصحاب رس و زمان و مكان احتمالى آنها، حبيب‏الله فضائلى. اصفهان: ميثم تمار،1363 ش، 157 ص، مصور.
28- «ابليس فى القرآن و الحديث‏»، محمد باقر حجتى. الثقافة الاسلامية، ع‏29، رجب و شعبان 1410 ق، ص 128-162.
29- ابليس و آدم، غلام احمد پرويز. 1954م.
30- «ابليس و النبوة‏»، دانيال قبيسى. المعارج، ع‏10، ربيع‏الاول 1412 ق، ص 90-94.
31- احسن التواريخ، زندگانى پيامبران از آدم تا خاتم، حسن لواسانى نجفى. تهران: كانون شريعت، 2 ج،1363 ش.
32- احسن القصص، ملك حسن على شرقپور. لاهور: رفيق عام پريس، 80 ص.
33- احسن القصص، سيد محمدبن على النقوى النصيرآبادى. بيهارهند: صبح الصادق، 1305ق، 812 ص.
34- احسن القصص تفسير سوره يوسف، غلام رسول عالم‏پورى. لاهور: آكادمى ادبى پنجاب،1916 م،359 ص.
35- احسن القصص، قصص الانبياء باسلوب تحليلى قرآنى حديث، كمال مصطفى شاكر. دمشق: دارالمعرفة،296 ص.
36- «احسن القصص‏»، احمد هليل. هدى الاسلام، ع‏7، 1402 ق، ص 680-683.
37- اخبار الامم المبادة فى القرآن، عاتق‏بن غيث البلادى. مكة المكرمة: دار مكة، 1412 ق، 235 ص.
38- الاخلاق القرآنية (التفسير الموضوعى للقرآن)، زهير الاعرجى. بيروت: دارالزهراء، 2 ج، اول،1407 ق،336 ص. بحث مربوط به قصص در فصل چهارم ص‏303-331 مى‏باشد.
39- ادريس پيامبر، مرتضى امين فروغى، تهران: اعلمى، 1364 ش.
40- ادريس فضانورد، مصطفى زمانى. تهران: اشرفى،1349 ش، 62 ص.
41- «استدراك كتابشناسى قصه‏هاى قرآن‏»، محمد على هاشم‏زاده. آينه پژوهش، س 4، ش‏20، مرداد و شهريور 1372، ص 94.
42- اسرائيليات القرآن، محمد جواد مغنيه. بيروت: دارجواد - دارالتيار الجديد،746 ص.
43- الاسرائيليات و اثرها فى كتب التفسير، رمزى نعناعة. دمشق: دارالقلم بيروت: دارالبيضاء، 1390 ق،493 ص.
44- اسكندر و ادبيات ايران و شخصيت مذهبى اسكندر، سيد حسن صفوى. تهران: اميركبير، اول، 1364 ش،407 ص.
45- اسلام و هنر، محمود بستانى. مترجم، حسين صابرى، مشهد، بنياد پژوهشهاى اسلامى، بحث مربوط به قصص قرآن، صص 158-226.
46- «اشارات فنى بر قصه‏هاى قرآن‏»، على ولى‏زاده، بصائر، ش 2 و3.
47- اشعيا نبى بنى‏اسرائيل، محمود احمد المراغى، بيروت:
48- اصحاب الاخدود، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366.
49- «اصحاب الاخدود»، معالى عبدالمجيد. الوعى الاسلامى، س 15، ع‏180،1399، ص‏180.
50- اصحاب الاخدود، مرتضى امين فروغى. تهران: اعلمى،16 ص.
51- اصحاب فيل، سعيد بيانى. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 20 ص.
52- اصحاب بست، عمادالدين طبسى. قم: 1354 ق، 40 ص.
53- اصحاب فيل، ميرابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش.
54- اصحاب فيل، محمد صادق موسوى گرمارودى. تهران: كانون پرورش فكرى كودكان و نوجوانان،1366 ش،37 ص.
55- «اصحاب الفيل و طير ابابيل و حجارة من سجيل‏»، العربى، ع‏97، دسامبر1966 م، ص‏140.
56- اصحاب القريه، محمد احمد برانق، مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش.19ص.
57- اصحاب كهف، توفيق حكيم. مترجم، ابوالفضل طباطبايى، تهران: انجمن كتاب،1333 ق، 104 ص.
58- اصحاب كهف، ابوالكلام آزاد. لاهور: انتشارات شعاع ادب، 1962 م، 144 ص.
59- اصحاب الكهف، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
60- اصحاب الكهف، محمد كامل حسن. بيروت: انتشارات المكتب العالمى.
61- «اصحاب الكهف‏»، حامد الجوهرى. الهداية، س‏15، ع‏169، 1412 ق، ص‏57-63.
62- «اصحاب الكهف‏»، محمد عبدالسلام، منار الاسلام، س‏10، ع‏2، 1405 ق، ص‏67.
63- اصحاب كهف و ذوالقرنين، اسد سزايى سنبلوك. استانبول: انتشارات آيدينلك،1943 م، 48 ص.
64- اصحاب الكهف و الرقيم، محمد امين. استانبول: دارالطباعة العامرة، 1264 ق، 62 ص.
65- «اصول الدعوة من خلال القصة القرآنية‏»، محمود عماره. منبر الاسلام، س‏46، ع‏11.
66- «اضواء على تفسير سورة يوسف من خلال اللغة المصرية القديمة، رمضان السيد. دراسات عربية و اسلامية، ع‏8،1989 م، ص 14-57.
67- «امراة العزيز»، ابراهيم على ابوالخشب. الامة، س‏5، ع‏58، شوال 1405 ق، ص‏34.
68- الانبياء، حياتهم - قصصهم، عبدالصاحب حسنى عاملى. بيروت: الاعلمى للمطبوعات، 1391 ق، 525 ص.
69- الانبياء فى القرآن، محمود الشرقاوى. قاهرة: مؤسسة دارالشعب، 1982 م، 222 ص.
70- انبياء قرآن، محمد جميل احمد. لاهور: 1954.
71- «الانبياء... محاولة لدراسة القصة القرآنية‏»، حسين شحادة. العرفان، ع‏1،1406 ق، ص 14-27; ع‏2،1406ق، ص 34-51.
72- «الانبياء و الآباء الاولون فى القرآن‏»، نظير جاهل. المعارج، ع 10، ربيع‏الاول 1412، ص‏15-29.
73- «الانبياء يستقون من نبع واحد»، احمد حسن الباقورى. العروة الوثقى، ع‏28، 1402، ص‏11.
74- انسانى كه صد سال را در خواب گذراند، مهدى ملايى. اردستان: انجمن اسلامى شهيد رجايى، 1361 ش، 20 ص.
75- ان مثل عيسى عندالله كمثل آدم، حسن عزالدين الجمل، بيروت: دارالكتاب العربى، اول، 1404 ق، 142 ص.
76- انهدام شهر لوط، منوچهر مطيعى. تهران: گوتنبرگ، اول، 1372 ش، 280 ص.
77- اهل الكهف، احمد بهجت، عربستان: دارالشروق.
78- اهل الكهف فى التوراة و الانجيل و القرآن، احمد على مجدوب. قاهرة: الدار المصرية اللبنانية، اول، 1410 ق، 272 ص.
79- اينك سرزمين حجر، محمد صادق موسوى گرمارودى. تهران: كانون پرورش فكرى كودكان و نوجوانان، 1362 ش، 39 ص.
80- ايوب، حسن جلاير. تهران: پيام كودك، 1360 ش، 124 ص.
81- ايوب پيامبر، محمد كاظم وافى. قم: نشر تكبير، 31 ص.
82- ايوب و صالح، حسن جلاير. تهران: روزبه،23 ص.

83- بابا آدم، مصطفى زمانى. تهران: كتابفروشى اشرفى،1349 ش،56 ص.
84- با پيغمبران در قرآن، عفيف عبدالفتاح طبارة. مترجم، احمد حوارى نسب، سنندج: اميركبير، 494 ص.
85- بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، محمد باقر مجلسى. تهران: دارالكتب الاسلامية، 4 جلد: ج‏11،396 ص; ج‏12،389 ص; ج‏13، 461ص; ج‏14، 524 ص.
86- بحوث فى قصص القرآن، السيد عبدالحافظ عبدربه. بيروت: دارالكتاب البنانى، اول، 1972 م،329 ص.
87- بحوث فى قصص القرآن. محمد عبدالمنعم الخفاجى. بيروت: دارالكتاب اللبنانى.
88- «بداية الحسد و نهايته فى قضية قابيل و هابيل‏»، محمد سيد طنطاوى، منبر الاسلام، س‏49، ع‏7، 1411 ق، ص‏8.
89- بدايع الاسماء القصصى، عبدالحافظ عبدربه. بيروت: دارالكتاب اللبنانى، 1972م.
90- بررسى هنرى بهترين قصه قرآن، حسينعلى جعفرى، تهران: سازمان تبليغات اسلامى، اول،1377 ش،176 ص.
91- برگزيده‏اى از قصص الانبياء، ابواسحاق نيشابورى. به كوشش، كاوه گوهرين، تهران: اميركبير، اول، 1364 ش، 80ص.
92- بشارت عيسى مسيح‏عليه‏السلام، مرتضى ميرفخرايى. تهران:1349 ش،343 ص.
93- «بطولة الانبياء فى القصة القرآنيه‏»، عبدالحسين صادق. المعارج، ع‏6، 1411 ق، ص‏73-77.
94- بنواسرائيل فى القرآن، السيد رزق الطويل. قاهره: دارالمعارف، 1980 م.
95- بنواسرائيل فى القرآن الكريم، محمد عبدالسلام ابوالنيل. مدينه نصر: دارالفكر الاسلامى، دوم، 1408.
96- بنو اسرائيل فى القرآن و السنة، محمد سيد طنطاوى. قاهره: الزهراء للاعلام العربى، اول،1407 ق، 702 ص.
97- بنواسرائيل و موقفهم من الذات الالهيه و الانبياء، عبدالشكوربن محمد امان. رساله دكترا، (محل تنظيم:) مكه، كلية الشريعة جامعة ام‏القرى،1403 ق.
98- بنو اسماعيل فى آثار الامم، حامد عوض‏الله. بيروت: دار و مكتبة الهلال، 1988م، 75 ص.
99- بنوعامر قوم ابراهيم الخليل‏عليه‏السلام، حامد عوض الله. بيروت: دارومكتبة الهلال، 1988م، 94ص.
100- بنى اسرائيل در تيه، سيد محمد شيرازى. تهران: انتشارات علامه، اول، 1391 ق.
101- «بوى پيراهن يوسف‏عليه‏السلام‏»، محمد هاشم مصاحب. تهران: عاديات،1376ش،56 ص.
102- بهانه‏هاى بنى‏اسرائيل، فرزانه زنبقى. تهران: لك‏لك، اول،1376 ش،116 ص.
103- «بهترين قصه‏ها - گزيده‏اى از قصه‏هاى قرآن‏»، رضا شيرازى. تهران: پيام نور، 4 ج، اول، 1370 ش.
104- بهشت زمين، مصطفى زمانى. تهران: اشرفى،1349ش،67 ص.
105- البيان القصصى فى القرآن الكريم، ابراهيم عوضين. رياض: دارالاصالة، دوم 1410 ق، 171ص.
106- «بين القصص القرآنى و القصة الحديثه‏»، العالم، ع‏13، 1984، ص‏48.
107- «بين موسى و العبد الصالح‏»، سيد قطب. الطليعة الاسلاميه، س‏2، ع‏23، 1405، ص 5-9.

108- «پرتوى از قصص قرآن در آثارسعدى‏»، محمدحسين ياسايى‏». پايان‏نامه تحصيلى، محل تنظيم: دانشگاه تهران دانشكده ادبيات.
109- پژوهشى در جلوه‏هاى هنرى داستانهاى قرآن، محمود بستانى. مترجم، محمدحسين جعفرزاده، مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس، 2ج، اول، 1371، ج‏1/ 532ص و ج 2 / 584 ص.
110- پژوهشى در قصه اصحاب كهف، جلال ستارى. تهران: انتشارات مركز، اول،1376 ش، 128ص.
111- پژوهشى در قصه يونس و ماهى، جلال ستارى. تهران: نشر مركز، اول،1377 ش، 144 ص.
112- پژوهشى در قصه‏هاى قرآن، حسين فعال عراقى‏نژاد. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه آزاد اسلامى، 1374 ش، در سال‏1377 در نشر سبحان چاپ شده است.
113- پند دنيا، محمد مهدى تاج لنگرودى. تهران: خزر،1359 ش، 275 ص.
114- پيام‏آوران توحيد، على‏اكبر كسمايى. تهران: اقبال، 1360 ش،369 ص.
115- پيامبران «پژوهش در جلوه‏هاى هنرى داستانهاى قرآن‏»، جواد فاضل. تهران: على اكبر علمى،2ج، اول،1339 ش، دوم، 1362 ش.
116- پيش از آتش، (مجموعه داستانهاى قرآن كريم)، مهرداد غفارزاده. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، اول، 1374 ش،36 ص.
117- پيشگامان كهف، سيد اكبر پرورش. قم: انتشارات شفق، 1361 ش، 144 ص.

118- تاريخ انبياء، محسن فيض. انتشارات خواجو، اول، 1374 ش.
119- تاريخ انبياء، (حماسه بت‏شكنان)، عزيزالله كاسب. تهران: گلى، اول، 1374 ش،756 ص.
120- تاريخ انبياء، على اكبر سعيدى سيرجانى. تهران: انتشارات سعيدى، چهارم،1369 ش، 475ص.
121- تاريخ انبياء، (قصه‏هايى از قرآن از آدم تا خاتم)، سيد رضا صدر. تهران: سعيدى، 442 ص.
122- تاريخ انبياء اولى‏العزم، ضياءالدين درى. تهران.
123- تاريخ الانبياء فى ضوء القرآن الكريم و السنة النبويه، محمد الطيب النجار. قاهره.
124- تاريخ انبياء يا قصص قرآن، حسين عمادزاده. كتابفروشى اسلام، 2 ج، بيست و ششم،1363 ش، سى‏وسوم، 1371 ش، 880 ص.
125- تاريخ انبياء يا قصص قرآن، سيد نبى‏الدين اوليايى، تهران: گنجينه،1363 ش، 768 ص.
126- تاريخ پيغمبران اولى‏العزم، عبدالحميد بلاغى. تهران: ابن‏سينا، 1371 ق، 121 ص.
127- تاريخ زندگى پيامبران، منوچهر مطيعى. تهران: گوتنبرگ، 5ج، 1341 ش.
128- تاريخ مقدس انبياء، موسى لاريجانى و ع - نريمانوف تفليسى. تهران:1337 ق،173 ص.
129- تاريخ و قصص انبياء، ملامحمد جويرى. تهران: جاويدان.
130- «تاملات فى سورة الكهف فى ضوء ما بحث عن شخصية ذى القرنين‏»، امتياز على عرشى. مجمع العلمى الهندى، ع‏1، 1397 ق، ص‏16-43.
131- تاملات فى شخصية ذى‏القرنين، سلمان عابد الندوى. بيروت: موسسة الرسالة، دوم،1409ق، 111 ص.
132- «تحقيق درباره امثال و قصص قرآن و اهميت آن‏»، صديقه زارعى محمود، رساله كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران،1369 ش.
133- «تحقيق در محاورات داستانى قرآن براساس كتاب «الحوار فى القرآن‏»، زهره وحيدمنش. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران،1373 ش.
134- «تحليل قصص قرآن‏»، ادريس سنگل. رساله دكترا، محل تنظيم، دانشكده الهيات دانشگاه آنكارا،1989 م.
135- تحليلى نو از قصص قرآن، محمد تقى ملبوبى. تهران: اميركبير، اول،1376 ش، 160 ص.
136- «التحليل النفسى فى القصص القرآنى‏»، حسن محمد الشرقاوى. الفيصل، س‏8، ع‏96، 1405ق، ص‏70.
137- «التربية الاخلاقية فى القصة القرآنية‏»، انوار المظفر، رساله كارشناسى ارشد، محل تنظيم: بغداد، كلية الشريعة، 1407 ق.
138- التربية الانسانية فى القصص القرآنى، عبدالمحسن قاسم البزاز، قاهره: دارالصابونى، اول،1989 م، 180 ص.
139- ترتيب اللطيف فى قصة الكليم و الحنيف، اشرف على تهاونى. پاكستان: تهانة بهون،1923م.
140- ترجمه تفسر طبرى [قصه‏ها]، جمعى از علماى ماوراءالنهر. ويرايش، جعفر مدرس صادقى، تهران: نشر مركز، دوم، 1375 ش، 474 ص.
141- ترقيم فى قصة اصحاب الكهف و الرقيم، سرسيد احمدخان. لاهور: مصطفى پرس،69 ص.
142- التصوير الفنى فى القرآن، سيد قطب. بيروت: دارالشروق،1403 ق، 208 ص. اين كتاب تحت عنوان «تصوير فنى - نمايش هنرى در قرآن، توسط محمدعلى عابدى در سال‏1359 در 368 صفحه ترجمه شده است.
143- التعبير الفنى فى القرآن، بكرى شيخ امين. بيروت: دارالشروق،1396 ق.
144- تفسير سوره يوسف، محمدتقى اشراقى. قم: كتابخانه اسماعيليان، 212 ص.
145- تفصيل آيات القرآن الكريم، كتاب المستدرك، ادوارد مونتيه، ژول لابوم. مترجم به عربى، محمد فؤاد عبدالباقى و به فارسى الهى قمشه‏اى، تهران: كتابفروشى اسلامى، 1351 ش، بخش مربوط به قصص و تاريخ از ص 12-220.
146- «تكرار القصص فى القرآن‏»، كامل السيد شاهين. الوعى الاسلامى، 2، 244،1386 ق، ص‏20.
147- «التكرار القصصى في القرآن‏»، عبدالكريم الخطيب، الوعى الاسلامى، س‏8، 964، 1392 ق، ص‏27.
148- «التكرار القصصى في القرآن‏»، كمال السيد شاهين. الوعى الاسلامى، س‏2، 244،1386 ق، ص‏20.
149- تنزيه الانبياء عما نسب اليهم حثالة الاغنياء، على ابن احمد البستى الاموى. بيروت: دارالفكر المعاصر، اول، 1411، 191 ص.
150- «التنوع القصصى فى القرآن الكريم‏»، محمد قطب عبدالعال. القافله، ع‏10، 1411 ق، ص‏10-13.

151- «ثورة النبى موسى و دولة المستضعفين‏»، سلمان محمد دراسات و بحوث، س‏2، ع‏4، 1402 ق، ص 21-119.

152- الجامع لمواضيع آيات القرآن الكريم، محمد فارس بركات. قم: دارالهجرة، 1404 ق، 660ص، بحث مربوط به قصص ص‏243-261 و 428-468.
153- «الجانب الفنى فى القصة القرآنيه، منهجها و اسس بنائها»، خالد احمد ابوجندى، العالم، ع‏159،1987، ص‏66.
154- «جدول قصص قرآنى‏»، مرتضى كرباسى. صحيفه مبين، ش‏2.
155- جمال انسانيت‏يا تفسير سوره يوسف، نعمت‏الله صالحى نجف‏آبادى. قم: نشر دانش، 1364، 340 ص.
156- جنگ آدم و ابليس، داستان آدم و حوا، هابيل و قابيل، غلامرضا انصاف‏پور، تهران: كانون كتاب، 1345، 171 ص.
157- «الجوانب النفيسه فى قصة يوسف‏عليه‏السلام‏»؟، النفس المطمئنه، س‏6، ع‏26،1989، ص‏12.

158- «چرا بعضى آيات و داستانها در قرآن تكرار شده‏»،؟ مكتب اسلام، س‏9، ع‏6، 1388 ق، ص‏66.
159- چهره يهود در قرآن، عفيف عبدالفتاح طبار. مترجم، سيد مهدى آيت‏اللهى، قم: جهان‏آرا، 508 ص.
160- چهره‏هاى محبوب و منفور در قرآن، حسين انصاريان، تهران: المهدى، اول، 1362 ش،107 ص.

161- حضرت آدم و حوا، حسين خراسانى با همكارى على اصغر فياض. تهران: كميته ملى پيكار جهانى با بيسوادى،1349 ش.
162- حضرت آدم و فرزندانش، هابيل و قابيل، مرتضى امين فروغى. تهران: اعلمى، 1364ش،16 ص.
163- حضرت ابراهيم‏عليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
164- حضرت ابراهيم‏عليه‏السلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
165- حضرت ابراهيم‏عليه‏السلام، حسين خراسانى و على اصغر فياض. تهران: كميته ملى پيكار جهانى با بيسوادى،1349 ش.
166- «حضرت ابراهيم قهرمان توحيد»، جعفر سبحانى. مكتب اسلام، س‏1، ع‏7، 1378 ق، ص 45-49 و شماره‏هاى 8،9، 10
167- حضرت اسماعيل‏عليه‏السلام، [با ترجمه انگليسى]، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
168- حضرت ايوب‏عليه‏السلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1369 ش،16 ص.
169- حضرت داوودعليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
170- حضرت شعيب‏عليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
171- حضرت عيسى‏عليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
172- حضرت عيسى‏عليه‏السلام، جلال پورمير. مشهد: آستان قدس رضوى، 1372 ش.
173- حضرت موسى‏عليه‏السلام، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
174- حضرت موسى‏عليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
175- حضرت موسى‏عليه‏السلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
176- حضرت نوح‏عليه‏السلام، على موسوى گرمارودى. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 1368 ش، 31ص.
177- حضرت نوح‏عليه‏السلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
178- حضرت نوح‏عليه‏السلام، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
179- حضرت نوح‏عليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 31 ص.
180- حضرت هودعليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 31 ص.
181- حضرت يحيى و زكرياعليهماالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 31 ص.
182- حضرت يوسف‏عليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
183- حضرت يوسف‏عليه‏السلام، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
184- حضرت يونس‏عليه‏السلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
185- حكايات عن القرآن، عبدالودود يوسف. بيروت: دارالرشيد.
186- «حلية يوسف‏»، نجاشى على ابراهيم. الوعى الاسلامى، س‏17، ع‏194، 1401 ق، ص‏99.
-187 «الحواء زوج آدم‏»، ايزنبوغ. بيروت: دائرة‏المعارف الاسلاميه، ج‏8، ص 135-137.
-188 «حول اصحاب الفيل‏»، محمد رجب البيومى. الوعى الاسلامى، س‏14، ع‏162، 1398 ق، ص‏17.
-189 «حول الفن القصصى فى القرآن‏»، احمد الشايب، الازهر، ع‏7، 1954 م، ص‏857-861.
-190 حياة آدم، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، چهارم،1407 ق، 128 ص.
-191 حياة آسيه امراة فرعون، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 1408 ق،399 ص.
-192 حياة ابراهيم، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، چهارم، 1402 ق، 478 ص.
193- حياة اسماعيل، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول،1409 ق،319 ص.
194- حياة اصحاب كهف، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 1405 ق،309 ص.
195- حياة اهل الجنة، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، 318 ص.
196- حياة ايوب، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، سوم،1409 ق، 238 ص.
197- حياة الخليل ابراهيم‏عليه‏السلام، عبدالتواب يوسف. قاهره: دارالكتاب المصرى.
198- حياة داوود، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، سوم، 1405 ق، 208 ص.
199- حياة سليمان، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، 382 ص.
200- «حياة السيد المسيح‏عليه‏السلام، فى ضوء القرآن الكريم‏»، جعفر سبحانى. نورالاسلام، س‏1، ع‏9،1409 ق، ص 8-11.
201- «حياة السيد المسيح فى ضوء الكتاب و السنة‏»، جعفر سبحانى، التوحيد، ع‏44، 1410، ص‏83-102.
202- حياة مريم، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1407 ق، 415 ص.
203- حياة المسيح، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1409 ق، 504 ص.
204- حياة موسى، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، 550 ص.
205- حياتنا و قصص القرآن، محمد سعيد مرجان راضى، طرابلس: داراقرء،77 ص.
206- حياة نوح، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1409 ق، 311 ص.
207- حياة يحيى، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1407 ق، 311 ص.
208- حياة يوسف، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 232 ص.
209- حياة يونس، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 1405 ق،127 ص.

210- «خصائص القصة القرآنية‏»، فتحى رضوان. منبر الاسلام،1976 م، ص‏24.
211- الخضر بين الواقع و التهويل، محمد خير رمضان يوسف. دمشق: دارالمصحف، اول، 1404ق، 368 ص.
212- خلاصة الاخبار مشتمل بر تاريخ انبياء از آدم تا خاتم، محمد مهدى موسوى. تهران: فرودسى،219 ص.

213- داستان آدم و حوا، حسن فيروزخانى. تهران: مفيد، 28 ص.
214- داستان ابراهيم، محمدبن جرير طبرى. به كوشش سيد ناصر اميرى، تهران: اميركبير، اول، 1364 ش، 70 ص.
215- «داستان اصحاب كهف در تاريخ‏»، انيس فريحه، الدراسات الادبية، س‏5، 1342 ش، ص‏165-279.
216- داستان پيامبران، سيد على موسوى گرمارودى. تهران: قديانى، 2 ج، اول،1373 ش، ج‏1،227 ص، ج 2، 240 ص.
217- داستانهاى آسمانى، شريف رحمانى. بدر، 2ج، 1358 ش، ج‏1، 218 ص. ج‏2،226 ص.
218- داستانهاى پيغامبران (قصص الانبياء)، ابراهيم‏بن منصور نيشابورى. به اهتمام حبيب يغمايى، تهران: ترجمه و نشر كتاب،1359 ش، 490 ص. ناگفته نماند تلخيص اين كتاب در257 ص توسط بدرالدين يغمايى در سال 1362 انجام گرفته است.
219- داوود و سليمان فى العهد القديم و القرآن الكريم، احمد عيسى الاحمد. مطبعة حكومة الكويت: 1410 ق، 521 ص.
220- «درآمدى بر باستانشناسى قصص قرآن‏»، رضا جلالى. بينات، س‏1، ش‏1، ص 162-170.
221- «درآمدى بر قصص قرآن‏»، عباس اشرفى. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه امام صادق‏عليه‏السلام، 1375 ش.
222- دراسات فنيه فى قصص القرآن، محمود البستانى. مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى، اول، 1408 ق،749 ص.
223- «دراسات فنيه فى القصص القرآنية‏»،، طاها ربيعى. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران.
224- «دراسات فى القصص القرآنى‏»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، س‏10، ع‏117، 1394 ق، ص‏6-12.
225- درس مبارزه از قيام حضرت موسى‏عليه‏السلام، حسينعلى يزدانى. قم: جامعه مدرسين،1367 ش،96 ص.
226- «درس من ابراهيم‏عليه‏السلام‏»، ابوعدنان، الرائد، ع‏60، 1402 ق، ص 52; ع‏61، ص‏48.
227- «درس من قوم سبا»، ابوالحسن على الحسنى الندوى. البعث الاسلامى، ع‏6، 1405 ق، ص‏10-20.
228- «دروس من تجربة العبد الصالح ذى‏القرنين‏»، محمدعلى جواد. رسالة القرآن، ع‏5، 1412 ق، ص‏43-59.
229- در يتيم يا زندگانى لقمان حكيم، نصرالله شبسترى. تهران: دارالكتب الاسلاميه، 1360 ش.
230- «دلالة قصة المخلفين الثلاثه‏»، عاطف شحاته زهران. منار الاسلام، س‏10، ع‏7، 1405 ق، ص‏26.

231- ذوالقرنين، حسن صفوى. تهران: انتشارات محمدى، 1358 ش، 180 ص.
232- ذوالقرنين، عبدالرحمن يوسف العبد. قاهرة: دارالشبير.
233- ذوالقرنين، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،17 ص.
234- ذوالقرنين القائد الفاتح و الحاكم الصالح، محمد رمضان يوسف. دمشق: دارالقلم، 1415ق.
235- ذوالقرنين و سد ياجوج و ماجوج، احمد جمال العمرى. القافله، ع‏7،1407 ق.
236- ذوالقرنين ياتسن چى هوانك تى (بزرگترين پادشاه چين)، كامبوزيا. تهران: انتشار، 72ص.

237- «راهنماى پژوهش در داستانهاى قرآنى‏»، مهدى خراسان. آينه پژوهش، س‏3، ش‏15، مهر و آبان 1371 ش، ص 98-102.
238- «الرس فى القرآن الكريم و آراء الباحثين حوله‏»، احمد الجاسر. العرب، ج‏1، 1390 ق، ص‏1-12.
239- «روش قصه‏پردازى در قرآن‏»، حسين فعال عراقى‏نژاد. صحيفه مبين، ش‏9.

240- زمزم و 11 داستان ديگر، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران:1366 ش،236 ص.
241- زن در قرآن، على دوانى. حقايق، 148 ص.
242- «زن در قصه قرآنى‏»، حسينعلى جعفرى. ادبيات داستانى، ش‏44.
243- زيباترين داستان، محمدعلى باقريه. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 1361 ش، 78 ص.

244- «سامريون فى القرآن‏»، جوزيف هاليفى، المجلة الآسيويه، 1908م.
245- السرد القصصى فى القرآن الكريم، ثروت اباظة. مطبعة دار نهضة مصر.
246- سليمان الحكيم و بلقيس ملكه سبا، احمد محمد طاحون. قاهره: مكتبة التراث الاسلامى، 1414 ق.
247- «سليمان‏عليه‏السلام و ملكه سبا»، عبدالمجيد وافى. منار الاسلام، س‏13، ع‏5، 1408 ق، ص‏6.
248- «سليمان و بلقيس‏»، مصطفى زمانى. قم: پيام اسلام، 1348 ش، 204 ص.
249- سليمان و بلقيس، (برگزيده تفسير طبرى) به كوشش ابوطالب ميرعابدينى. مشهد: 1335ش، 38 ص.
250- «سيدنا ابراهيم‏»، عبدالفتاح طباره. مترجم از عربى به تركى، محمد آيدين، حولية كلية الالهيات بجامعة انكارا، ع‏24، 1982 م، ص‏547-582.
251- «سيدنا ابراهيم نموذج الانسان الحضارى الكامل‏»، محمدعلى تسخيرى. التوحيد، ع‏29،1407 ق، ص‏69-79.
252- «سيرة لقمان الحكيم‏عليه‏السلام‏»، حسن اللواسانى، المعارج، ع‏10، 1412 ق، ص 75-79.
253- «سيرة موسى‏»، حسن حسين. المنطق، ع‏6،1399 ق، ص 68-72.
254- «سيرة يوسف الصديق‏»، الاب سليم غزال. المعارج، ع‏3، 1411 ق، ص 70-76.
255- سيماى زنان در قرآن، مصطفى اوليايى. اراك: اداره ارشاد اسلامى، اول، 1362 ش،199ص.
256- سيكولوجية القصه فى القرآن، التهامى نقره. رسالة دكتوراه، تونس: الشركة التونسيه، 1394ق، 650 ص.

257- «شخصيتان متقابلتان فى القرآن‏»، عبداللطيف مشتهرى. الوعى الاسلام، س‏15، ع‏170،1399 ق، ص‏13.
258- «شخصية ذى القرنين فى القصص الاسلاميه و الاساطير القديمه‏»، وديعه طه النجم. مجلة المجتمع العلمى بدمشق، ع‏43، 1968 م، ص 382-401.
259- «شخصية هامان بين القرآن الكريم و التوراة‏»، منى الياس. نهج‏الاسلامى، س‏6، ع‏21، 1405 ق، ص 148-153.
260- الشخصية اليهوديه من خلال القرآن، صلاح عبدالفتاح الخالدى. دمشق: دارالقلم، اول،1407 ق،406 ص.
261- شناختى از قرآن، احمد قاضى زاهدى گلپايگانى. قم: دارالقرآن الكريم، 1405 ق، بحث مربوط به قصص از ص‏126-133.

262- «صاحب الجنتين‏»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، ع‏269،1407 ق، ص 8-14.
263- صالح، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
264- الصديق و المسيح‏عليهماالسلام، عبدالمعز خطاب. قاهره: دارالاعتصام، 180 ص.

265- «طالوت و بنواسرائيل‏»، يوسف مزاحم. نورالاسلام، س‏1، ع‏11،1409 ق، ص 55-58.
266- طالوت و جالوت، موسسه در راه حق. تهران: بنياد بعثت، اول، 1411 ق،29 ص.

267- «عاد»، صدرالدين شرف‏الدين، رسالة الاسلام، س‏6، ع‏4، 1374 ق، ص 405-411.
268- عجائب القصص در ترجمه و تفسير سوره مباركه كهف، ابوالقاسم ميرزايى، مشهد:1337ش، 88 ص.
269- على مائدة القرآن مع المفسرين و الكتاب، احمد محمد جمال. بيروت: دارالفكر، دوم، 1394ق،483 ص. بحث مربوط به قصص فصل ششم، «نقد كتاب الفن القصصى فى القرآن‏»، ص 391-448 مى‏باشد.
270- «عيسى فى القرآن‏»، صلاح‏الدين المليك. الفكر الاسلامى، س‏1، ع‏1،1983 م، ص‏135-148.

271- «فرعون، ابوايمن‏»، المسلمون، ع‏8، 1375 ق، ص‏73.
272- فرعون و الطغيان السياسى، احمد بهجت. بيروت: العصر الحديث، اول، 1408 ق، 135 ص.
273- فرياد هود، احمد پژمان. تهران: الهام، دوم، 40 ص.
274- «فعل و زمان در داستانهاى قرآن‏»، عبدالكريم بكرى. مترجم محمدحسن معصومى، بينات، س، ش‏18.
275- «فن تزيين القصص القرآنى‏»، محمد الحسينى عبدالعزيز. الوعى الاسلامى، س‏16، ع‏192، 1400ق، ص‏72.
276- الفن القصصى فى القرآن الكريم، محمد احمد خلف‏الله. مصر: مكتبة الاغلو المصريه، چهارم، 1972 م، 341 ص.
277- «الفن القصصى فى القرآن الكريم‏»، انور الجندى. منار الاسلام، س‏9، ع‏7، 1404 ق، ص‏74.
278- «فى ذكرى ميلاد المسيح‏»، محمد سعيد راضى. رسالة الجهاد، س‏6، ع‏61،1987 م، ص‏90-102.
289- «فى رحاب سيدة نساءالعالمين مريم‏عليهاالسلام‏»، عفاف الحكيم. المنطق، ع‏34،1407 ق، ص‏100-109.
280- فى رحاب القرآن، محمد شامه. قاهره: دارابوللو، اول، 1988 م،333ص، بحث مربوط به قصص القرآن، ص 151-332.
281- «فى القصص القرآنى‏»، احمد الشايب، رسالة الاسلام، ع‏53، 54،1383 ق، ص 32-38; و شماره‏هاى 55،57، 58 و59.
282- «فى القصص القرآنى‏»، محمد اليعلاوى. حوليات الجامعة التونسيه، ع‏24، 1985 م، ص‏25-39.
283- «فيل ابرهه‏»، احمد بهجت. تهران: نشر فرهنگ اسلامى،1363 ش، 28 ص.

284- قارون، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،19 ص.
285- القرآن و انباء الانبياء، محمد فتحى حافظ قوره. قاهره: مكتبة مصر، اول،227 ص.
286- القرآن و القصة الحديثه، محمد كامل حسن المحامى. بيروت: دارالبحوث العلميه، اول، 1970 م، 162 ص.
287- قرآن و مسيحيان، مهدى بازرگان. تهران: انتشار، اول،1367 ش، 91 ص.
288- قصتا آدم و يوسف‏عليهماالسلام، عبدالكريم الخطيب. قاهره: دارالفكر العربى، 1394 ق، 144 ص.
289- قصص انبياء يا قصص قرآن، حسين اصفهانى. تهران: كتابفروشى اسلامى، 2ج، سوم،1347 ش.
290- قصص الانبياء، ابواسحاق نيشابورى. به كوشش كاوه كوهرين. تهران: اميركبير، اول، 1364 ش،73 ص.
291- قصص الانبياء، ابى‏الفداء اسماعيل ابن كثير. به كوشش سعيد اللحام، بيروت: دار مكتبة الحياة، 1408 ق، 628 ص.
292- قصص الانبياء، احمدبن محمدبن ابراهيم نيشابورى. دار احياء الكتب العربية، 408 ص.
293- قصص الانبياء، عبدالله خالقى. كانون كتاب،1327 ش، 88 ص.
294- قصص الانبياء، عبدالوهاب النجار. قم: دين و دانش، اول، 1405 ق، 468 ص.
295- قصص الانبياء، قطب‏الدين هبة‏الله راوندى. به كوشش غلامرضا عرفانيان. مشهد: آستان قدس رضوى، اول‏1409 ق، 372 ص. [174 كتاب قصص قرآن در مقدمه معرفى شده است.]
296- قصص الانبياء، محمد جويرى. تهران: كتابفروشى اسلامى، هفتم، 1385 ق،286 ص.
297- قصص الانبياء، ياسين الجمل. قاهره: مكتبة العربى الحديث، 114 ص.
298- قصص الحيوان فى القرآن، احمد بهجت. بيروت، دارالشروق،1987 م، 215 ص.
299- القصص الرمزى فى القرآن، احمد محمد جمال. بيروت: دارالكتب العربى، چهارم، 1405 ق،216 ص.
300- «قصص سورة الكهف‏»، احمد شلبى، التضامن الاسلامى، س‏39، ع‏10، 1405 ق، ص‏26-36.
301- «القصص فى القرآن الكريم‏»، احمد وافى، منبر الاسلام، س‏31، ع‏2،1973 م، ص‏69-71.
302- قصص قرآن، سيد محمدباقر موسوى و على اكبر غفارى. تهران:1347 ش، 600 ص.
303- قصص قرآن، صدرالدين بلاغى. تهران: اميركبير، ششم، 1345 ش،419 ص.
304- قصص قرآن، سيد محمد صحفى. قم: اهل بيت، 2ج، اول، 1361 ش، ج‏1،223 ص، ج‏2، 195 ص.
305- قصص القرآن، محمد احمد جادالمولى و ديگران. قاهره: المكتبة التجارى الكبرى، دهم،1389، 480 ص.
306- قصص القرآن، احمد موسى سالم. بيروت: دارالجيل،1977 م،397 ص.
307- قصص القرآن، على الشيخ منصور الموهون القطيفى. قم: منشورات الرضى، دوم،1363 ق، 248 ص.
308- قصص القرآن، محمد موفق سليمه. دمشق: دارالفتح، سوم،1409 ق. [در 30 جزء جداگانه].
309- قصص قرآن در ادبيات فارسى، خليل حديدى. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تبريز، 1362 ش.
310- قصص القرآن فى مواجهة ادب الروايه و المسرح، احمد موسى سالم. بيروت: دارالجيل، 1970 م، 398 ص.
311- قصص القرآن الكريم، على محمد دخيل. بيروت: دارالمرتضى، اول، 1404 ق.
312- قصص القرآن للاطفال، محمدعلى قطب. قاهره: مكتبة القرآن،176 ص.
313- قصص قرآن مجيد، ابوبكر عتيق نيشابورى. به اهتمام يحيى مهدوى و مهدى بيانى، تهران: خوارزمى، 532 ص.
314- قصص قرآن (مسرحيات قرآنيه)، محمد حمزه. دمشق: دارقتيبه، اول،1407 ق،363 ص.
315- «قصص القرآن (نوح‏عليه‏السلام)، البهلى الخولى. المسلمون، ع‏6، 1372 ق، ص 628-633.
316- «القصص القرآنى‏»، محمد باقر الحكيم. رسالة التقريب، س‏4، شماره‏هاى‏13، 14، 15،16،17، 18،19 و 20.
317- قصص قرآن يا تاريخ انبياء، سيد هاشم رسولى محلاتى. تهران: انتشارات اسلاميه، 2 ج، 1361 ش، ج‏1، 358 ص، ج‏2، 346 ص.
318- القصص القرآنى تفسير اجتماعى، راشد البراوى. قاهره: دارالنهضة العربيه، اول، 1978 م، 195 ص.
319- قصص من القرآن، محمود زهران. مصر: دارالكتاب العربى، اول، 1375 ق، 311 ص.
320- القصص من القرآن الكريم، صديقه خليل فضه. بيروت: نويهض الثقافه، اول،1407 ق [در 20 جزء جداگانه.]
321- «قصة آدم و الاسرائيليات‏»، ابراهيم الانصارى. الهادى، س‏4، ع‏1، 1395 ق، ص 48-56; ع‏2، ص 42-50.
322- «قصة آيه (و يقولون هو اذن)»، مالك الموسوى. رسالة القرآن، ع‏6، 1412 ق، ص‏19-24.
323- «قصة اسكندر ذى‏القرنين و القرآن‏»، حبيب الله المقدسى. المشرق،1937 م، ص 8-12.
324- «قصة اصحاب الجنتين‏»، ابوالحسن على الحسنى الندوى. البعث الاسلامى، ع‏6، 1390 ق، ص 10-18.
325- «قصة الافك‏»، عبدالسلام الهراس. الوعى الاسلامى، س‏17، ع‏202، 1401 ق، ص‏69.
326- «قصه انبياء در قرآن و عهدين و بازتاب آن در ادب فارسى‏»، محمد يزدان‏پرست. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه آزاد تهران، 1374 ش.
327- «قصة اهل الكهف و كهفهم و معجزة ظهورهم‏»، احمد طوقان. الفيصل، س‏5، ع‏54، 1981 م، ص‏63-66.
328- «قصة البقره‏»، محمد عبدالسلام، منار الاسلام، س‏9، ع‏4، 1404 ق، ص‏6-11.
329- «قصة الخضر»، محمد كامل حسن المحامى. بيروت: المكتبة العالمى،1977 م،103 ص.
330- قصه در قرآن‏»، ناصر شمس‏بخش. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: تربيت مدرس، 1371 ش.
331- «قصه در قرآن روشها و اهداف آن‏»، مينا هراتيان. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران،1373 ش.
332- قصه دو برادر از قرآن، مرتضى امين فروغى. تهران: اعلمى، 1358 ش، 40 ص.
333- «قصة ذى‏القرنين‏»، محمد على الصابونى. منار الاسلام، س‏10، ع‏10، 1405 ق، ص‏6.
334- «قصة سليمان‏عليه‏السلام و التكرار فى القصص القرآنى‏»، محمود زلط القصبى. التربيه، ع 45، 1401 ق، ص‏94-101.
335- «القصه فى سورة البقرة‏»، الشاذلى الهشيرى. حوليات الجامعه التونسيه، ع‏26،1987 م، ص‏99-142.
336- «القصه فى القرآن‏»، على حسن مطر. رسالة الاسلام، س‏3، ع‏9، ص 125-137.
337- «القصه فى القرآن‏»، محمد حمدان. الطريق الاسلامى، ع‏29، ص 115-127.
338- القصه فى القرآن، محمودبن شريف. بيروت: مكتبة الهلال، 88 ص.
339- «القصه فى القرآن‏»، عبدالله جوادى آملى. التوحيد، ع‏30، 1408 ق، ص 22-34.
340- «القصه فى القرآن‏»، عبدالمقصود عسكر. الفكر الاسلامى، س‏14، ع‏4، 1405 ق، ص‏37-42.
341- «القصة فى القرآن الكريم‏»، منير القاضى. المجتمع العلمى العراقى، 1962 ق، ص‏3-26.
342- «القصة القرآنيه فى اطار المفسرين‏»، عفت الشرقاوى. الهدايه، ع‏124، 1988 م، ص‏4-11.
343- «القصة القرآنيه و دورها فى التربيه‏»، احمد احمد علوش. دراسات، س‏1، ع‏1،1977 م، ص‏6-18.
344- القصة القرآنيه هداية و بيان، وهبة الزحيلى. بيروت: دارالخير، اول،1413ق، 24 ص.
345- «قصه موسى و الخضر فى القرآن‏»، ابوالحسن على الحسنى الندوى. البعث الاسلامى، ع‏10، 1391 ق، ص 10-14.
346- «قصه‏نويسى و هدايت پذيرى از قرآن‏»، محسن مخملباف. كيهان فرهنگى، ع‏7،1363ش، ص 22-26.
347- «القصه و مفهومها فى القرآن‏»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، س‏8، ع‏89، 1392 ق، ص‏51.
348- قصه‏هاى قرآن، محمد احمد جادالمولى و ديگران. مترجم، مصطفى زمانى، تهران: اخوت،1346 ش، 572 ص.
349- «قصه‏هاى قرآن در بيان مفسرالميزان‏»، زهرا نفيسى. بينات، س‏5، ع‏17، ص 134-160.
350- «قصة يوسف‏»، احمدبن محمدبن زيد طوسى. به كوشش محمد روشن، تهران: علمى و فرهنگى، سوم،1367 ش، 812+24ص.
351- «قصة يوسف‏»، ناجى الكعبى، رسالة الاسلام، س‏5، ع‏15، 1392ق، ص 161-164.
352- «قضية التكرار في القصص القرآنى‏»، محمود زلط القصبى. التربيه، ع 42، 1400ق، ص 72-75; 434، 1401 ق، ص 62-96.
353- قل يا ايها الكافرون، عبدالودود يوسف. مترجم، حسين‏نژاد، تهران: نشر فرهنگ اسلامى،1357 ش،36ص.
354- «قيم تربويه فى القصص القرآنى; تحليل لمواقف من قصه يوسف‏عليه‏السلام‏»، محمدعلى محمد المرصفى. كلية التربية، ع‏10، 1982 م، ص‏109-151.
355- «قيم فى قصة يوسف‏»، محمد محمد الشرقاوى. منار الاسلام، س‏10، ع‏6، 1405 ق، ص‏6.

356- «كتابشناسى قصص قرآن‏»، فرشته مولوى. كيهان فرهنگى، س‏5، ع‏4،1367 ش، ص‏36 .
357- كتابشناسى قصه‏هاى قرآنى پيامبران‏عليهم‏السلام، ائمه‏عليهم‏السلام و صحابه، سازمان اوقاف و امور خيريه، 712 ص. (شامل قصه‏هايى براى كودكان، نوجوانان و جوانان).
358- كتابشناسى و مقاله‏شناسى قصص قرآن و تاريخ انبياء، حسين فعال عراقى‏نژاد. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى،1376 ش. (اين كتابشناسى نقصهايى دارد از جمله كليه اسامى كه با الف و لام آمده در حرف الف ضبط شده است و...)
359- كتاب يوسف، سيد حسين واعظى واعظ. مشهد: طوس،463 ص.
360- «الكشف عن اصحاب الكهف‏»، حسن فتح الباب. الوعى الاسلامى، س‏13، ع‏155،1397ق، ص‏56.
361- «الكشف عن موقع اصحاب الكهف‏»، محمد تيسير طبيان. الوعى الاسلامى، س 15، ع‏175،1399ق، ص‏95.
362- «الكهف والرقيم فى التاريخ و الآثار»، احمد رمضان احمد. الدارة، س‏4، ع‏2، 1978 م، ص‏114-133.

363- «لقاء موسى بالخضر كما يصوره القرآن الكريم‏»، نجاشى على ابراهيم. منار الاسلام، س‏8، ع‏1،1403 ق، ص‏16-21; ع‏2، ص‏29-36.
364- لقمان حكيم، حسين انصاريان. تهران: المهدى، 1362 ش،309 ص.
365- «لقمان و الآثار فيه‏»، محمد ارسلان. الازهر، س‏60، ع‏9، 1988 م، 1175-1179.

366- مائدة من السماء، محمد كامل حسن المحامى. بيروت: المكتبة العالمى، 1978 م، 125 ص.
367- ما ورد فى القرآن من الطير و الحيوان، الحسينى شعبان المهدى. بيروت: دار ابن حزم، 2ج، اول، 1410 ق، ج‏1، 72 ص، ج‏2، 112 ص.
368- المحاورة الخمسه للقرآن الكريم، محمد الغزالى. قاهره: دارالصحوه، اول،1409 ق،247 ص. بحث مربوط به قصص قرآن، ص 95-144.
369- محمد والمسيح (معا على الطريق)، خالد محمد خالد. قاهره: دارالكتب الحديث، چهارم،1966 م، 208 ص.
370- مريم البتول، عبدالسلام محمد بدوى. دارالانصار، اول، 1398 ق.
371- «المستشرقون و القرآن‏»، عمر لطفى العالم. دراسات العالم الاسلامى، اول، 1991 م، 205 ص. بحث مربوط به قصص ص‏83-118.
372- مرحية يوسف‏عليه‏السلام، محمد غالب الرفاعى. دمشق: دار قتيبه، اول، 1990 م،96 ص.
373- «المسيح عيسى‏بن مريم فى القرآن‏»، حامد الجوهرى. الهديه، ع‏123، 1988 م، ص‏263-36.
374- «المسيح عيسى‏بن مريم و امه فى القرآن‏»، توفيق محمد شاهين. البعث الاسلامى، ع‏9،1416 ق، ص‏19-30.
375- «المسيح فى القرآن و الكتاب المقدس‏»، محمد السعدى. رسالة الجهاد، س‏5، ع‏49،1986 م، ص 40-46.
376- المسيح فى القرآن و التوراة و الانجيل، عبدالكريم الخطيب. قاهره، دارالكتب الحديث، اول، 1385 ق، 584 ص.
377- «مصادر القصص الاسلاميه‏»، وديعه طه النجم. المجمع العلمى، 1970 م، ص 358-370.
378- «مصادر القصص القرآنى‏»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، س‏8، ع‏86، 1392 ق، ص‏28-34.
379- «مع ابراهيم الخليل فى محكم التنزيل‏»، محمد محمد خليفه. الازهر، س‏57، 1405 ق، ص‏1438-1443.
380- «معالم الدعوة فى القصص القرآنى‏»، عبدالوهاب الديلمى. رساله دكترا، محل تنظيم: جامعة الامام محمدبن سعود، 1403 ق.
381- مع الانبياء فى القرآن، عفيف عبدالفتاح طباره. بيروت: دارالعلم للملايين، 472 ص.
382- معجزه بزرگ (پژوهشى در علوم قرآنى)، محمد ابوزهره. مترجم، محمود ذبيحى (عنوان اصلى المعجزة الكبرى) مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، اول، 1371ش، 728 ص. بحث مربوط به قصص قرآن ص‏197-271.
383- المعجزه فى رسالة ابراهيم، حيدر الجوادى. صيدا: المطبعة العصريه، 1384 ق، 192 ص.
384- مع الطفل فى القرآن، احمد الازهرى. دمشق: مكتبة دارالمحبه،87 ص.
385- مفاهيم جغرافيه فى القصص القرآنى، عبدالعليم عبدالرحمن خضر. جده: دارالشروق، اول، 1401 ق،413 ص.
386- ممالك بنى‏اسماعيل، حامد عوض‏الله. بيروت: دارومكتبة الهلال، 1988 م،79 ص.
387- «مناهج‏بحث القصه فى القرآن الكريم‏»، محمد باقر حكيم. قضايا اسلاميه معاصره، ع 4،1419 ق، ص 144-59.
388- من بعد آدم، حامد عوض الله. بيروت: الهلال، اول، 1982 م، 85 ص.
389- «من الحوار القرآنى، (نظرات فى قصة سيدنا يوسف‏»، احمد بركات. منبر الاسلام، س‏44، ع‏12،1406 ق، ص 24-33.
390- «من سيرة ابراهيم‏عليه‏السلام‏»، يوسف مزاحم. نورالاسلام، س‏1، ع‏2، 1408 ق، ص 44-50.
391- «من قصص ابراهيم فى القرآن الكريم‏»، طالب الرفاعى. الفكر الاسلامى، س‏3، 1395 ق، ص 20-23.
392- «من القصص التربوى فى القرآن الكريم‏»، محمد مصطفى البيونى. الامة، س‏3، ع‏33،1403ق، ص 12.
393- من قصص القرآن، عبدالمنعم الهاشمى. بيروت: دارالهجرة، اول،1407 ق، 200 ص.
394- «من قصص القرآن‏»، غادة موسى الحسينى. العالم، ع 251، 1988 م، ص‏36.
395- من قصص القرآن (آدم‏عليه‏السلام)، البهلى الخولى. قاهره: مكتبة رهبة، دوم،1379 ق،166 ص.
396- «من قصص القرآن الكريم‏»، قصص سوره كهف، احمد شلبى. التضامن الاسلامى، س‏39، 1405 ق، ص‏26-36.
397- «من موقف موسى‏عليه‏السلام‏»، نعمان عبدالرزاق. الوعى الاسلامى، س‏12، ع‏136،1396 ق، ص‏83.
398- المنهج الاقتصادى فى التخليط النبى الله يوسف‏عليه‏السلام، نواف الحليسى. قاهره: مطابع الاهرام، دوم، 1411 ق، ص 535.
399- المنهج الاقتصادى فى المكاييل لنبى‏الله شعيب عليه‏السلام، نواف الحليسى. قاهره، مطابع الاهرام.
400- منهج القصه فى القرآن، محمد شديد. جدة: اول، 1404 ق.
401- موسى از ديدگاه قرآن، محسن بينا. تهران: رشديه، 1360 ش، 198 ص; سازمان تبليغات اسلامى، اول، 1371 ش،296 ص.
402- موسى و خضر، محمد احمد برانق، مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،23ص.
403- «الميزان و قصص قرآن‏»، حسين فعال عراقى‏نژاد. صحيفه مبين، ش‏13 و 14. ص‏42-50.

404- نبى‏الله موسى و عدوالله فرعون، حامد عوض الله. بيروت: الهلال، 1988 م،76 ص.
405- نبى‏الله يعقوب «اسرائيل‏»، حامد عوض الله. بيروت: الهلال، 1988 م، 84 ص.
406- النبى الشهيد، محمد حسن كامل المحامى. بيروت: المكتب العالمى،87 ص.
407- «نظرات تحليلية فى القصة القرآنية‏»، ممدوح فخرى. الجامعة الاسلامية بالمدينة المنورة، س‏1، ع‏4،1969 م، ص‏86-89.
408- «نظرات فى عظمة القصص الاسلامى‏»، احمد العنانى. الخفجى، س‏10، ع‏9، 1980 م، ص‏16-19.
409- «نظرات فى القرآن، بين موسى و فرعون‏»، السيد رزق الطويل. الهدى النبوى، س‏53، ع‏6، 1988 م، ص 5-8.
410- «نظرات فى القرآن، رسالة موسى و الآيات التسع‏»، السيد رزق الطويل. الهدى النبوى، س‏55، ع‏5، 1990 م، ص‏3-5.
411- نفحات اخلاقيه و عرفانيه فى القصص السماويه، شريف رحمانى. بيروت: دار المحجة البيضاء، 1412 ق،223 ص.
412- «نقدى بر داستان پيامبران‏»، بهاءالدين خرمشاهى، بينات، س‏1، ش‏4.
413- «نگاهى به ويژگيهاى ساختارى داستانهاى قرآن‏»، محمدحسين صادق‏پور. مشكوة، ش‏54-55،1376 ش، ص 271-286.
414- «النمله و سليمان الحكيم‏»، حسان داود. منار الاسلام، س‏12، ع‏10، 1408 ق، ص‏89.
415- «نوح از ديدگاه قرآن و عهدين‏»، سيدعلى سادات فخر. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: تربيت مدرس حوزه علميه قم، 1371 ش.
416- نوح پيامبر، سيد محمد شيرازى. مترجم، محمد سالار، تهران:29 ص.
417- «نوح‏عليه‏السلام، سيرة الجهاد و الصبر»، يوسف مزاحم. نورالاسلام، س‏1، ع‏1، ص‏46-50.
418- نوح عصيانگرى بردبار، حسن اكبرى مرزناك. تهران: خدمات فرهنگى 22 بهمن، 30 ص.
419- نوح‏عليه‏السلام و قومه فى القرآن المجيد، عبدالرحمن حبنكه الميدانى. دمشق: دارالقلم، اول، 1410ق،373 ص.
420- نوح نبى‏الله، سيد محمد شيرازى، مترجم، على كاظمى، قم: علامه.
421- نوح و هود، عفيف عبدالفتاح طباره. مترجم، حميد شريفى، تهران: حكمت، اول،1366 ش،49 ص.
422- النيام السبعه و اصحاب الكهف، عبدالله العمرانى. العربى،1976 م،33 ص.

423- وحدة الموضوعيه فى القرآن الكريم، محمد محمود حجازى. قاهره: دارالكتب الحديثه، 1390 ق، 415 ص. بحث قصص قرآن، ص 281-398.
424- الوظائف الاعلاميه فى آفاق القصة القرآنية، محمد ناجى مشرح. جده: دارالمجتمع، اول، 1412 ق، 70 ص.
425- «ويژگيهاى قصص قرآن‏»، ناصر گدازگر. كارشناسى، محل تنظيم: دانشكده ادبيات مشهد، 1364.
426- «و يسالونك عن ذى القرنين‏»، محمد رجب البيومى. الوعى الاسلامى، ع‏177،1399 ق، ص‏6-9.

427- هابيل و قابيل، اسدالله بنيسى. 1365 ش،87 ص.
428- هابيل و قابيل، محمد احمد برانق، مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،17 ص.
429- هابيل و قابيل، مهدى آيت‏اللهى. قم: جهان آراء، 1365 ش، 24 ص.
430- هابيل و قابيل، عبدالحميد جوده السمار. مترجم، احمد پژمان، تهران: الهام،1359 ش،29ص.
431- «هاروت و ماروت‏»، احمد حجازى السقا. الفكر الاسلامى، ع‏35،1397 ق، ص 60-62.
432- «هاروت و ماروت در قرآن‏»، محمد بيرجندى. پژوهشهاى قرآنى، ش‏9 و 10.
433- «هل قصص الاسلام اساطير؟» احمد محمد جمال، المجلة العربيه،1976 م، ص‏37-40.
434- همراه با قيام موسى، زهرا رهنورد. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 128 ص.
435- همگام با پيامبران در قرآن (موسى‏عليه‏السلام)، عبدالفتاح طبارة. مترجم، كريم زمانى، تهران: حكمت،1357 ش، 63 ص.
436- هنر در قلمرو مكتب، جواد محدثى. تهران: سپاه پاسداران، اول، 1365 ش، بحث مربوط به قصص، ص‏147-171.

437- «ياجوج و ماجوج‏»، حامد عبدالباقى شكور. الوعى الاسلامى، س 14، ع‏150، ص 104.
438- يوسف از ديدگاه قرآن، صادق دينى. تهران:1353 ش،116 ص.
439- يوسف بين مكر الاخوة و كيد النسوة، محمدبن عمر فخر رازى. قاهره: مكتبة القرآن،96ص.
440- يوسف صديق، محمد باقر بهبودى. تهران: معراجى، 245 ص.
441- يوسف الصديق، محمد كمال محمد كمال. رسالة الجهاد، س‏7، ع‏73، ص 75-81.
442- يوسف فى القرآن، احمد ماهر محمود البقرى. بيروت: دارالنهضة العربيه، 1404 ق، 160ص.
443- يوسف فى التفسير، عبدالحميد كميل داود. الدار القوميه،1377 ق،176 ص.
444- يوسف و امراة العزيز، محمد على قطب. دمشق: مكتبة الغزالى، اول،1406 ق،104 ص.
445- يوسف و زليخا، عباس رستم زاده. شيراز:1327 ش.
446- يوسف و زليخا، عبدالرسول طاهرزاده خيامپور. تبريز:1339 ش.
447- يوسف و زليخا، رضا خليلى. تهران: بنگاه مطبوعاتى افشارى، 1362 ش.
448- يوسف و زليخا، محمد شعبانى. تهران: شعبانى، 1362 ش،96 ص.
449- يونس پيامبر، مير ابوالفتح دعوتى. تهران: 1354 ش، 32 ص.
450- اليهود فى القرآن، السيد سابق. قاهره: الفتح للاعلام العربى، سوم، 1411 ق، 32 ص.
451- اليهود فى القرآن، محمودبن الشريف. بيروت: الهلال، دوم،1986 م،119ص.
چنان كه گفته آمد در اين مقاله كتابهاى خطى با اطلاعات ناقص كتابشناختى خيلى كم آمده است، در عين حال در پايان براى علاقه‏مندان به نصوص خطى، شمارى از آنها را كه در حوصله اين مقال مى‏گنجد مى‏آوريم. زياده‏خواهان اين مقوله را به مقدمه كتاب قصص الانبياء قطب‏الدين راوندى و كتابنامه بزرگ قرآن كريم جلد دوم صفحه‏899-904; جلد سوم صفحه 1175-1176; جلد هفتم صفحه‏3443-3446 و جلد هشتم صفحه‏3816-3819 كه در بردارنده فهرست كتب قصص قرآن اعم از خطى و غيرخطى پراكنده در طى 8 مجلد مى‏باشد ارجاع مى‏دهيم.
452- «احسن القصص‏»، عبدالعظيم حسينى اصفهانى. آكادمى علوم ازبكستان، تاشكند.
453- «احسن القصص‏»، ميرزا فضل‏الله خاورى شيرازى. كتابخانه ملى ملك. تهران، شماره 4825.
454- «احسن القصص‏»، عبدالله چلبى. كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، شماره‏19.
455- «اعجاز موسوى‏»، معين مسكين فراهى. كتابخانه لنينگراد شماره 21611; كتابخانه منچستر، شماره 455.
456- «الاوج فى خبر عوج‏»، عبدالرحمن‏بن ابى‏بكر السيوطى. كتابخانه خدابخش، شماره 42/2571.
457- «الايضاح و البيان فى تحقيق عبارات قصص القرآن‏»، محمدبن اسماعيل‏بن صلاح الامير اليمنى. كتابخانه ندوه، هند، شماره‏147.
458- «بدء الدنيا و قصص الانبياء»، ابوالحسن محمدبن عبدالله الكسائى. كتابخانه واتيكان - رم، ايتاليا، شماره 241.
459- «تنزيه الانبياء»، حاج زين‏العابدين‏خان كرمانى. كتابخانه آستان قدس رضوى، مشهد، شماره‏163.
460- «تاج القصص‏»، ابونصر على‏بن على‏بن نصر بخارائى. كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، شماره ف 1254.
461- «تاج القصص‏»، ابوالقاسم محمودبن حسن جيهانى. كتابخانه گنج‏بخش - پاكستان، شماره 4040.
462- «ترجمه قصص الانبياء باستشهاد الآيات القرآنيه و الاحاديث النبويه‏»، محمدبن عبدالله الكسايى، كتابخانه خديويه، قاهره، شماره 142.
463- «تفسير احسن القصص‏»، ميرزاعلى محمد باب شيرازى. كتابخانه آستان قدس رضوى، مشهد، شماره 6745.
464- «التقرير فى التكرير»، ابوالخير السيد محمد (ابن العابدين) كتابخانه عزيز محمود خدانى، استانبول، شماره‏126.
465- «تكملة زبدة البيان فى شرح آيات قصص القرآن‏»، مولى محمدبن محمودبن على طبسى. كتابخانه مدرسه عالى شهيد مطهرى، تهران، شماره 5138.