پيرزن، قدخميده و نفس زنان، در حالي كه عصا به دست داشت و عرق بر پيشانيش نقش بسته بود، از كوچه‌ي تنگ و خالي مي‌گذشت. ناگاه چشمش به پيامبر(ص) افتاد و چون به آن حضرت نزديك شد، سلام كرد. سپس با اميدواري از آن حضرت خواست دعا كند تا او وارد بهشت شود.
پيامبر(ص) بر خلاف انتظار او فرمود: پيرزنان داخل بهشت نمي‌شوند! پيرزن با شنيدن اين سخن به گريه افتاد، ولي پيامبر(ص) خنديد و فرمود: آيا سخن خدا را نشنيده‌اي كه در قرآن درباره‌ي زنان بهشتي فرموده است:«ما آن‌ها را آفرينش نوين و جديدي بخشيديم و همه‌ را «بكر» و شوهر ناديده گردانيده‌ايم.»1
هم‌چنين روزي پيامبر(ص) به پيرزن ديگري از قبيله اَشجع برخورد كرد كه او آهسته آهسته قدم برمي‌داشت. حضرت فرمود: پيرزنان به بهشت نمي‌روند و از كنار او گذشت. پيرزن با شنيدن اين سخن سخت منقلب شد و به گريه افتاد.طولي نكشيد كه بلال؛ مؤذن سياه پوست پيامبر كه از آن‌جا مي‌گذشت، پيرزن را گريان ديد و ناراحت شد. آن گاه به حضور رسول خدا‌(ص) رسيد و داستان نگراني و گريه‌ي پيرزن را براي ايشان شرح داد. آن حضرت فرمود: اتفاقاً سياه پوست هم داخل بهشت نمي‌شود! بلال سياه پوست وقتي اين سخن را شنيد و با پيرزن درميان گذاشت، خود و پيرزن هر دو به گريه و زاري پرداختند.
پيرزن و بلال هم‌چنان گريه مي‌كردند كه عبّاس، عموي پيامبر(ص)، وضع آنان را براي رسول خدا (ص) شرح داد. پيامبر (ص) به عباس فرمود: اتفاقاً پيرمردان هم به بهشت نمي‌روند. بدين ترتيب، عبّاس نيز ناراحت شد.
پس از چند لحظه، پيامبر‌(ص)، پيرزن و بلال و عبّاس را نزد خويش فراخواند و براي خوشحال كردن آنان فرمود:«خداوند، به افراد آفرينشي جديد مي‌بخشد و آنان را بهتر از آن چه بوده‌اند، مي‌گرداند. آنان داخل بهشت مي‌شوند، در حالي كه جوان و سفيد و نوراني هستند. افرادي كه وارد بهشت مي‌شوند، اندام و بدن‌هاي تميز و صورت‌هاي بي‌مو و چشم‌هاي سرمه كشيده دارند.»2
سرگذشت هاي بالا را بدين جهت آورديم كه وقتي سخن «زنان بهشتي» و امتيازها و ويژگي‌هاي فوق‌العاده‌ي آنان مطرح مي‌شود، مردان نپندارند كه تنها زنان داراي چنين امتيازها و برتري‌هايي هستند و «مردان بهشتي» از آن‌ها بي‌بهره‌اند. بايد دانست «مردان بهشتي» نيز امتيازهاي فوق‌العاده‌اي دارند. هم‌چنان كه زن و مرد، تكميل كننده‌ي نيازها و لذّت‌هاي يكديگرند اگر ويژگي‌هاي مثبت و لذّت‌بخشي در زنان،وجود داشته باشد، جز اين كه خود‌آنان از آن بهره مي‌برند، مردان نيز در اين بهره‌وري‌ها با زنان شريك هستند.
اكنون ويژگي‌ها و زيبايي‌هاي زنان بهشتي را با استناد به آيات قرآن كريم و احاديث ديني بيان مي‌كنيم:

پيش از اين گفتيم كه پيامبر(ص) از سوي خداوند متعال، درباره‌ي نعمت‌هاي بهشت فرموده است: «در آن‌جا چيزهايي فراهم شده است كه هيچ چشمي آن را نديده و هيچ گوشي آن را نشنيده و حتّي به قلب و فكر كسي خطور نكرده است»3 و از جمله نعمت‌ها، زنان جوان و زيباي بهشتي هستند.
قرآن كريم درباره‌ي جواني و شادابي زنان بهشتي كه بر خلاف جواني و زيبايي‌هاي دنيا، پژمردگي و فرسودگي در آن راه ندارد ( از جواني و شادابي هميشگي برخوردارند)، فرموده است:« افرادي كه نامه‌ي عمل آنان به دست راستشان داده شده و سعادتمندند، همسران گران‌قدري دارند كه به آنان ،آفرينش جديد (و جواني) بخشيده‌ايم و همه‌ي آنان را بكر و شوهر به خود نديده گردانيده‌ايم و آنان نسبت به شوهرهاي خويش، عشق مي‌ورزند و خوش سخن و فصيح‌اند و با آنان، هم سنّ و سال بوده و در خوبي و زيبايي ظاهر و باطن نيز همانند هستند.»4
پيامبر(ص) درباره‌ي مردان و زنان بهشتي چنين فرموده است: « همه افرادي كه به بهشت وارد مي‌شوند، جواني پايدار و هميشگي دارند و سنّ و سال آنان هم، سي تا سي‌وسه سال است.»5

پاكي و پيراستگي از آلودگي‌هاي فكري ،اخلاقي و ظاهري و باطني، ارزش‌هاي لذّت بخش و دلنشيني هستند كه همه انسان‌ها براي دست يافتن به آن‌ها تلاش مي‌كنند و اگر بدان‌ها رسيدند،لذّت كام‌يابي و سعادت را به خوبي احساس مي‌كنند.
اين ويژگي‌ها نيز از آن زنان بهشتي است.خداوند در سه جاي قرآن، با عبارت:« لَهُمْ فيها أزْواجََُ مُطَّهَّرة»6 زنان پاك و پاكيزه از آلودگي‌ها و زشتي‌ها را پاداش‌ افرادي قرار داده است كه ايمان و عمل صالح دارند.
خداوند در سوره‌ي بقره،اين زنان را هم‌چون خود بهشت و نعمت‌هاي آن جاويدان شمرده است. در سوره‌ي آل عمران، رضوان و رضايت خداوندي را همراه آنان آورده و در سوره‌ي نساء، زندگي با آن زنان را زير سايه‌هايي توصيف كرده است كه هميشه دوام دارد.
به هرحال،بر اساس روايت امام صادق(ع) «زنان بهشتي جسم و بدن و جان و روحي» پاك دارند و از حسد و ناپاكي هاي ديگر اخلاقي (كه زنان دنيا را ناراحت و گرفتار مي‌سازد) پيراسته‌اند .»7

دست‌نخوردگي و از هر نظر بكر و دوشيزه بودن، از ديگر ويژگي‌هاي زنان بهشتي است. قرآن كريم، اين موضوع را در دو جا مطرح كرده است و با اندكي تفاوت لفظي مي‌فرمايد:« در باغ‌هاي بهشتي، زناني هستند كه جز به همسران خود چشم نمي‌دوزند و عشق نمي‌ورزند و پيش از آن، هيچ انسان و جنّي با آنان تماس نگرفته است.»8 اين زنان دوشيزه و پاكند و شيفته‌و دلداده‌ي همسران خودند و طمع نگاه و لذّت‌جويي از هيچ مرد ديگري را ندارند.
بر اساس روايت ابوذر غفّاري، زن بهشتي به همسر خود مي‌گويد:« به عزّت پروردگارم سوگند! در بهشت چيزي را بهتر از تو سراغ ندارم. سپاس مخصوص خداوند است كه مرا همسر تو و تو را همسر من قرار داده است.»9

چشم، از نظر ساختار فيزيولوژيكي و حركت و نگاه،‌نوعي جاذبه و پيام دارد . بسياري از معاني و مفاهيم انساني و غير انساني در چشمان نمودار مي‌گردد و بدين وسيله بر مخاطبان،تأثير مي‌گذارد.
قرآن كريم،به جز پاكي چشم زنان بهشتي كه در بالا بيان شد،در آيات ديگر به ساختمان فيزيولوژيكي آن پرداخته و در چهار آيه با واژه‌ي حورعين از آن ياد كرده است.10
حُور كسي است كه سياهي چشم او كاملاً سياه و سفيدي آن كاملاً سفيد و شفّاف است. حورعين گروهي از زنان بهشتي درشت چشم هستند كه خداوند، آنان را براي مو?منان در بهشت آفريده است. پيامبر اسلام(ص) فرموده است: «حورالعين در بهشت براي همسران خود آواز مي‌خوانند و مي‌گويند: ما حورالعين زيبا هستيم. خداوند اين زنان زيباي سيه چشم را براي مؤمنان و بزرگواران آفريده است.»11
نبايد فراموش كنيم كه هدف عالي انسان‌هاي بهشتي در اين جنبه‌ها خلاصه نمي‌شود، بلكه رضوان و رضايت مندي خداوند از بهشتيان، براي آنان نعمت و هدف بزرگي خواهد بود.بدين‌خاطر مي‌توان نغمه سرداد كه:
باغ بهشت و سايه‌ي طوبي و قصر حور
با خاك كوي دوست، برابر نمي‌كنم.12