ترجمه فارسي قرآن كريم

پدیدآورعلی مشکینی

تاریخ انتشار1388/01/27

منبع مقاله

share 1414 بازدید
ترجمه فارسي قرآن كريم

آيت اللّه‏ مشكيني
جديدترين ترجمه فارسي قرآن كريم به قلم آيت الله علي مشكيني از علماي مشهور و از مدرّسان حوزه علميه قم، با ويرايش آقاي حسين استادولي به تازگي انتشار يافته است. ويراستار اين اثر كه خود نيز ترجمه‏اي فارسي از قرآن كريم انجام داده است، پيش‏تر دو ترجمه مهم فارسي ديگر را نيز ويراسته است. نخست ترجمه شادروان سيدجلال‏الدين مجتبوي (تهران، حكمت، 1371)، و ديگر ترجمه شادروان مهدي الهي قمشه‏اي (تهران، دارالكتب الاسلامية، 1377).1
ترجمه آيت الله مشكيني از قرآن كريم، ترجمه‏اي روان و تفسيري است كه مترجم در آن كوشيده است تمام اضافات و توضيحات تفسيري خود را درون پرانتز قرار دهد. با اين همه، پاره‏اي از مبهمات قرآن چون حروف مقطعه در ابتداي 29 سوره قرآن كريم به تفصيل بيشتري براي خوانندگان شرح و تفسير شده‏اند. في المثل، مترجم محترم در ترجمه «الآمآ» در ابتداي سوره آل عمران آورده‏اند: «الف. لام. ميم. اين حروف رمزهايي ميان اللّه و رسول اوست. اين كتاب مركب از همين حروف است و كسي توان آوردن مانند آن را ندارد. اين كتاب از الف (الله) به وسيله لام (جبرئيل) به ميم (محمد صلي الله عليه و آله ) القا شده. اين كتاب داراي محكمات و اين گونه متشابهات است.» در حقيقت ترجمه اين آيه حاوي چهار نظر مختلف در تبيين حروف مقطعه است كه مترجم آنها را يكجا گردآورده است. همچنين مترجم، گاه اقوال مختلف تفسيري را درون پرانتز با حروف عطف «يا» كنار هم مي‏آورد.
نثر ترجمه بسيار روان و خوشخوان است و مترجم به منظور استفاده عام‏تر خوانندگان از به‏كاربردن الفاظ و عبارات ادبي پرهيز مي‏كند. همچنين در ايضاح آيات فقهي (آيات الاحكام)، مسائل كلامي و عبارات متشابه قرآن كوشش فراوان مي‏كند. متن قرآن با خوشنويسي عثمان طه، در 604 صفحه و ترجمه آيات در صفحه مقابل (با شماره مكرر 604 صفحه) قرار گرفته است. صفحات پاياني ترجمه حاوي مؤخّره مترجم (در 4 صفحه) و شرح علايم به كار رفته در متن قرآن (در 4 صفحه) است.

پی نوشت ها:

قرآن كريم، با ترجمه آيت الله علي مشكيني، ويراسته حسين استاد ولي، چاپ اول، قم، انتشارات الهادي، پاييز 1380. 604+616ص.
1. براي معرفي كوتاهي از اين تصحيح نگاه كنيد به «ترجمه استاد مهدي الهي قمشه‏اي با ويرايش حسين استادولي» در «اخبار ترجمه»، ترجمان وحي، سال سوم، ش 1، شماره پياپي 5، شهريور 1378، ص 122-125.